 |
.... വയനാടന്‍ യാത്ര ....
ദൈവമേ ...എന്റെ ഒരു നിലവിളിയോടെ ആ പ്രഭാതം പൊട്ടി പൊട്ടി വിടര്‍ന്നു
ഇന്നാണല്ലോ വയനാട് പോകാന്‍ ഉള്ളത്... ഒരു വക എടുത്തു വച്ചിട്ടില്ല ... ഡ്രസ്സ്‌ ഒരെണ്ണം പോലും തേച്ചത് ഇല്ല ..
നൂറായിരം പ്രശ്നങ്ങളുമായി ആ പ്രഭാതം വിടര്‍ന്നു ...
രാത്രി 8.40 നു ആണ് ട്രെയിന്‍ .. ഇനി എപ്പോ ഇതൊക്കെ ചെയ്തു കുളിച്ചു കുട്ടപ്പന്‍ ആയി ഓഫീസില്‍ എത്തും ?
രാവിലെ 8.50 നു മീറ്റിംഗ് അറ്റന്‍ഡ് ചെയ്തില്ലെങ്ങില്‍ പിന്നെ ഇനി അങ്ങോട്ട്‌ ചെല്ലേണ്ടി വരില്ല..
""എല്ലാം തേച്ചു വച്ച് പായ്ക്ക് ചെയ്തിട്ട് അവള്‍ സ്കൂളില്‍ പോക്കോളം"" -- ഇന്നലെ അവള്‍ പറഞ്ഞതാ ...
അവളെ നോക്കി കണ്ണ് ഉരുട്ടി , "എല്ലാം ഞാന്‍ നോക്കി കോളാം - നീ പൊക്കോ" എന്ന് പറഞ്ഞ ഞാന്‍ ഇപ്പൊ ശശി ആയി
പോട്ടെ... പോയ ബുദ്ധി ആന പിടിച്ചാലും തിരികെ കിട്ടില്ലല്ലോ.
വരുന്നത് പോലെ വരട്ടെ എന്ന് കരുതി എല്ലാം അവിടെ തന്നെ ഇട്ടു ഓഫീസിലേക്ക് ഇറങ്ങി ...
കാറിനു പതിവില്ലാത്ത ഒരു പ്രതിഷേധം ... ഒരു ചുമയും വിറയലും ... ദൈവമേ പണി പാലും വെള്ളത്തില്‍ കിട്ടിയോ എന്ന് ഒരു നിമിഷം ശങ്കിച്ചു ..
എങ്ങനെ ഒക്കെയോ മുക്കിയും മൂളിയും എന്നെ ഓഫീസില്‍ എത്തിച്ചു എന്റെ പ്രിയ ശകടം - എന്റെ മാരുതി കാര്‍ ..
ഭാഗ്യം മീറ്റിംഗ് തുടങ്ങിയിട്ടില്ല ... 123 മോട്യുളില്‍ നിന്ന് ജാഥയായി ആള്‍ക്കാര്‍ വരുന്നേ ഉള്ളു. കയ്യില്‍ കിട്ടിയ ബുക്കും ഒരു പേനയും ആയി ഞാനും പിന്നാലെ കൂടി... ((ലാല്‍ സലാം ലാല്‍ സലാം ലാല്‍ സലാം സഖാക്കളേ ))
ചെന്ന പാടെ ഓരോരുത്തരും അവരവര്‍ക്ക് അനുവദിച്ചിട്ടുള്ള സ്ഥലങ്ങളില്‍ ചെന്ന് നിന്ന് പരസ്പ്പരം നോക്കി വെളുക്കെ ചിരി തുടങ്ങി...
" ലേറ്റ് അസ്‌ സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ മാഗി "
ഓരോരുത്തരായി എന്തൊക്കെയോ അന്തം വിട്ടു അടിച്ചു വിടുന്നുണ്ട് ...ഇത് കണ്ടപ്പോ എലെക്ഷന്‍ പ്രചരണം ആണ് ഓര്മ വന്നത്.. " സ്വന്തമായി ഇവിടെ ഒരു വിമാന താവളം, എല്ലാ പഞ്ചായത്തിലും ഓരോ റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷന്‍, എല്ലാ പാര്‍ട്ടി അനുഭാവികള്‍ക്കും സര്‍ക്കാര്‍ ജോലി .....ഹ ഹ ഹ ഹ .""
കുറ്റം പറയരുതല്ലോ ...എനിക്ക് ഒന്നും പിടി കിട്ടിയില്ല.....മറ്റുള്ളവരുടെ അവസ്ഥയും ഏകദേശം എന്നെ പോലെ തന്നെ ....അത് ആരും അറിയേണ്ട എന്ന് കരുതി എല്ലാത്തിനും ഏതിനും ഒരു " യ യ യ "...
എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ഒപ്പിച്ചു ഞാനും എന്റെ സീറ്റില്‍ വന്നു ഇരിപ്പായി...പണി, സൊറ , ഭക്ഷണം , മയക്കം, കറക്കം എന്നീ അവസ്ഥകള്‍ക്ക് ശേഷം, കുറച്ചു നേരത്തെ തന്നെ ഓഫീസില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങി..
അതിനിടെ മാരുതിയെ അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തു... അത് എടുത്തു വേണം ഇനി വീട്ടില്‍ എത്താന്‍..എല്ലാം ശെരി ആക്കി വീട്ടില്‍ എത്തിയപ്പോ മണി 7.40.
പ്രിയ പത്നി ഭാര്യ കൊണ്ട് പോകാന്‍ ഉള്ള എല്ലാ ഭാന്ണ്ട കെട്ടുകളും റെഡി ആക്കി ഒരുക്കി എടുത്തു വച്ചിരിക്കുന്നു ....നന്ദി ഭാര്യെ നന്ദി :)
കുറേ നേരത്തെ ചുറ്റലിനും അലച്ചലിനും ശേഷം ഒടുവില്‍ ഏകദേശം 8.45 ആയപ്പോ റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷനില്‍ എത്തി ....ദൈവമേ ഇതു പ്ലാറ്റ് ഫോമില്‍ ആണോ എന്തോ നമ്മള്‍ പോകേണ്ട തീവണ്ടി റസ്റ്റ്‌ ചെയ്യുന്നത് ? രാഹുലിനെ വിളിച്ചു ചോദിക്കാം...
" അളിയ ഇതു പ്ലാറ്റ് ഫോമില്‍ ആ ഡാ ട്രെയിന്‍ ? "
" എന്തുവാടായ് ഇത് എത്ര നേരം ആയി...2 ആം പ്ലാറ്റ് ഫോമില്‍ ആ പെട്ടെന്ന് വാ " - ഉത്തരവും കിട്ടി
എത്താന്‍ ശെരിക്കും താമസിച്ചു ..എല്ലാരും ഇന്ന് എന്റെ മണ്ടയില്‍ തന്നെ ....കുറെ തെറിയും പ്രതീക്ഷിച്ചു ഞാന്‍ അവിടെ എത്തിയപ്പോ ഒക്കത്ത് കൊച്ചിനെ വച്ച് നില്‍ക്കുന്ന പോലെ, ബാഗും
പിടിച്ചു രാഹുല്‍ മാത്രം അവിടെ നില്‍പ്പുണ്ട് ....
അപ്പോളേക്കും അനൂപ്‌ ഒഴികെ എല്ലാപേരും എത്തി ചേര്‍ന്നു ... അനൂപ്‌ വര്‍ക്കല യില്‍ നിന്നാണ് കേറുന്നത് .... ട്രെയിന്‍ അതിന്റെ നിലവിളി ശബ്ദം ഉയര്‍ത്തി യാത്ര തുടങ്ങി :)
എല്ലാപേരും അടുത്ത് അടുത്ത് തന്നെ ഇരിപ്പ് പിടിച്ചു ........ 8 ആണുങ്ങള്‍ ഒത്തു ചേര്‍ന്നാല്‍ എന്തൊക്കെ വിഷയം ഉണ്ടാകുമോ അതിനെ ഒക്കെ പറ്റി വാ തോരാതെ ഓരോരുത്തരും പ്രസംഗം തുടങ്ങി...
ഈ സമയം അത്രയും നമ്മുടെ ടോണി കുട്ടന്‍ മൊബൈല്‍ ഫോണില്‍ ബസ്‌ ഓടിച്ചു കളിക്കുക ആയിരുന്നു ....പക്ഷെ ചെവി നമ്മുടെ സംസാരത്തില്‍ ആയിരുന്നു എന്ന് മാത്രം .
അന്നേരം ഒരു മാന്യന്‍ അപ്പുറത്തെ ബെര്‍ത്തില്‍ നിന്ന് ചാടി ഇറങ്ങി സുരേഷ് ഗോപി വരും പോലെ വന്നു പറഞ്ഞു - " മണി 9 ആയി ...കുറച്ചു ശബ്ദം കുറക്കണം"
വന്നല്ലോ രസം കൊല്ലി ......എല്ലാം നശിപ്പിച്ചു ....പണ്ടാര കാലന്‍ ....
പൊതുവേ ശാന്തനും സത്സ്വഭാവി എന്ന പേരും കൈ മുതല്‍ ആയ വേണു ഉടനെ വാച്ച് നോക്കി ശാന്തനായി പറഞ്ഞു - "മണി 9 ആയില്ല 8. 50 ആയതു ഉള്ളു ........"
എന്തെ ശബ്ദം കുറക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടോ ? - ഇഷ്ടന്‍ വിടാന്‍ ഭാവം ഇല്ല ....
( ഈ ചേട്ടന്‍ ഭാര്യയുമായി പിണങ്ങി ആണോ ട്രെയിനില്‍ വന്നു കേറിയേ, അതോ വയറ്റിന് എന്തേലും അസ്കിത ഉണ്ടോ ആവോ..ആകപ്പാടെ ഒരു പരവേശം ഉണ്ട് പുള്ളിക്കാരന് )
"കുറച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടാ ... ശബ്ദം കുറക്കാന്‍ സൗകര്യം ഇല്ല " - അനൂപ്‌ ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു... (( ലവന്‍ പുലിയാണ് കേട്ടാ ....))
ഇത്രയും ഒച്ചപാട് അനൂപ്‌ ഉണ്ടാക്കിയപ്പോ സംഗതി എന്താ എന്ന് അറിയാന്‍ ടോണി കുട്ടന്‍ ആ കുഞ്ഞു മുഖം ഒന്ന് ഉയര്‍ത്തി നോക്കി .... ( കൊച്ചിന്‍ ഹനിഫ - "എന്താടാ പന്നി " എന്ന് ചോദിക്കും പോലെ )
ഇഷ്ടന്‍, ടോണി കുട്ടനെ (ബോഡി ) കണ്ടത് ഇപ്പോള്‍ ആണ് എന്ന് തോനുന്നു...സുരേഷ് ഗോപി , പപ്പു ആയി രൂപാന്തരം പ്രാപിച്ചു തിരികെ പൊയ് ....
പിന്നല്ലാതെ ദേഷ്യം വരില്ലേ - അനൂപ്‌ അളിയന്‍ വിജയശ്രീലാളിതന്‍ ആയി നെഞ്ച് വിരിച്ചു നമ്മളോട് പറഞ്ഞു - " ബാക്കി പറയെടായ് "
വിഷയങ്ങള്‍ അങ്ങനെ അനര്‍ഗനിര്‍ഗളം പുറത്തു വന്നു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു ...
എല്ലാപേരുടെയും കണ്ണുകളില്‍ ഉറക്കത്തിന്റെ ലക്ഷണം മിന്നി തുടങ്ങി... സീറ്റ്‌ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു കിടപ്പ് ഉറപ്പിച്ചു
പിറ്റേന്ന് പുലര്‍ച്ചെ 5.45 നു എഴുന്നേറ്റു ... ആര്‍ക്കോ വേണ്ടി പല്ല് തേപ്പും പ്രഭാത കൃത്യങ്ങളും നടത്തി .
അപ്പോളേക്കും ട്രെയിന്‍ കോഴികോട് എത്തി ചേര്‍ന്നു ... സമയം 6.20.. അവിടെ നിന്നും ഒരു പ്രൈവറ്റ് ബസില്‍ കൊഴികോട് ബസ്‌ സ്റ്റാന്‍ഡില്‍ വന്നു ഇറങ്ങി ...ഇവിടെ നിന്നാണ് ഇനി വയനാട് ബസ്‌ പിടിക്കേണ്ടത്‌ ... സുമാര്‍ ഒരു 4 മണിക്കൂര്‍ എടുക്കും വയനാട് എത്തി ചേരാന്‍
എല്ലാരുടെയും വയര്‍ ആഹാരത്തിന് വേണ്ടി സമരം തുടങ്ങിയിരുന്നു....തൊട്ടു അടുത്തുള്ള ഒരു ഹോട്ടലില്‍ കേറി അപ്പവും കറിയും വയര്‍ നിറയും വരെ കുത്തി കേറ്റി ...
നമ്മളും ഹാപ്പി ഹോട്ടല്‍ ഓണറും ഹാപ്പി... ബില്‍ കൊടുക്കാന്‍ നേരം കണ്ണ് നിറയെ ആ മുസ്ലിം സഹോദരന്‍ നമ്മളെ നോക്കി ...""നിങ്ങളെ പോലുള്ളവരെ ആണ് മക്കളെ ഞാന്‍ മഴ കാത്തു ഇരുന്ന വേഴാമ്പല്‍ പോലെ ഇത്രയും നാള്‍ കാത്തിരുന്നത്"" (സ്വഗതം )
